Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Duo Reges: constructio interrete. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Ne discipulum abducam, times. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Tollenda est atque extrahenda radicitus.

• Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
• Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?
• An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
• Quae est igitur causa istarum angustiarum?
• Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Quid, de quo nulla dissensio est? Odium autem et invidiam facile vitabis. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc
philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent
sententiae.

Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit
quid iis faciendum sit aut non faciendum?

1. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
2. Urgent tamen et nihil remittunt.
3. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Non semper, inquam;

Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.

Si longus, levis.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Completur enim et ex eo genere vitae, quod virtute fruitur, et ex iis rebus, quae sunt secundum naturam neque sunt in nostra potestate.